Παροιμίες - Μ

Μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.
Μ' ευγενικόν κουβέντιαζε, και ξόδευε το βιος σου. (Κεφαλονίτικη)
Μάζευε κι ας είν' και ρώγες.
Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά.
Μαζί με τη γαρυφαλιά ποτίζεται κι η γλάστρα.
Μαζί με το βασιλικό, ποτίζεται κι η γλάστρα.
Μαζί μιλάμε και χώρια καταλαβαίνουμε.
Μάη μήνα μη φυτέψεις, Μάη μη στεφανωθείς, Μάη μήνα μη δουλέψεις, Μάη μη ταξιδευτείς.
Μάη μου, καλέ μου μήνα, νά ’σουν δυο φορές το χρόνο!
Μάης άβροχος μούστος άμετρος.
Μάης άβροχος χρονιά ευτυχισμένη.
Μάης βρεμένος μούστος μετρημένος.
Μάθαν ότι γαμιόμαστε, πλακώσανε κι οι γύφτοι. (σκωπτικό-χιουμοριστική)
Μάθε γέρο γράμματα τώρα στα γεράματα.
Μάθε τέχνη κι άσ' τηνε κι αν πεινάσεις πιάσ' τηνε.
Μάθε τέχνη κι άσ' τηνε κι αν φτωχύνεις πιάσ' τηνε.
Μαθημένα τα βουνά απ' τα χιόνια.
Μαθημένο είναι το αρνί να του παίρνουν το μαλλί.
Μακάρι σαν τον Αύγουστο να 'ταν οι μήνες όλοι.
Μαλλί βαμβάκι, ψωλή φαρμάκι.
Μάνα είναι μόνο μία.
Μαριγούλα Μαριγώ, δεν με θέλεις, να κι εγώ!
Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.
Μάρτ'ς, γδάρτ'ς, ουρθοχέστ'ς, παλουκοκαύτης.
Μάρτης έβρεχε, θεριστής χαιρόταν.
Μας έμαθαν οι Κρητικοί πως είμαστε Χανιώτες.
Μας περίσσεψε η ρίγανη, τη βάλαμε και στα σκατά.
Μάστορας και μαθετής, τύφλα να 'χουνε κι οι τρεις. (Ποντιακή)
Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται.
Μαύρη μοίρα που 'χεις άντρα, όλοι παν και δε γυρίζουν εσύ πας κι έρχεσαι.
Μάχαιραν δώσεις, μάχαιραν λαμβάνεις.
Με ήλιο τά ’βγαζα, με ήλιο τά ’βαζα, τι έχουν τα έρμα και ψοφάν;
Με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις.
Με πορδές δε βάφονται αυγά.
Με στραβό αν κοιμηθείς, το πρωί θ' αλληθωρίσεις.
Με το ζόρι, παντρειά δε γίνεται.
Με τον ήλιο τα μπάζω, με τον ήλιο τα βγάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;
Με τον παρά μου, γαμώ και την κυρά μου.
Με τους μικρούς μικρός, με τους μεγάλους μεγάλος.
Με χόρτασε η μάνα μου, μα σαν τα χέρια μου όχι.
Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες.
Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις.
Μεγαλώνει το γομάρι και κονταίνει το σαμάρι.
Μέγας είσαι, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα σου!
Μεσιακό γαϊδούρι, το τρώει λύκος.
Μέτρα μηλιά τα μήλα σου.
Μετρημένα κουκκιά.
Μετρημένα τα λουκάνικα κι αμέτρητες οι μέρες.
Μη βροντήξεις ξένη πόρτα και βροντήξουν τη δική σου.
Μη δεις ψηλό και φοβηθείς, κοντό κι αναθαρρέψεις.
Μηδέ χελιδόνας εν οικία δέχεσθαι.
Μηδέν άγαν (τίποτα σε υπερβολή).
Μη θωρείς με πως κουτσαίνω, δες την ίσια μου τη μοίρα.
Μη κρίνετε ίνα μη κριθείται.
Μη μου τους κύκλους τάραττε.
Μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου.
Μηδέν άγαν.
Να αποφεύγονται οι υπερβολές.
Μηδενί δίκην δικάσης, πριν αμφοίν μύθον ακούσης.
Μην αναβάλλεις για αύριο ό,τι μπορείς να κάνεις σήμερα.
Μην κακολογάς το σπίτι σου, μην πέσει και σε πλακώσει!
Μην τάξεις σ' άγιο κερί και σε παιδί κουλούρι.
Μην το πεις ούτε του παπά.
Μην φυτρώνεις εκεί που δεν σε σπέρνουν.
Μη στάξει η ουρά του ποντικού, και λερωθεί το λάδι.
Μητ' ο σκύλος τρώει τ' άχυρο μήτε το γάιδαρο αφήνει.
Μια ζωή χρωστάμε ούλοι μας. (Κεφαλονίτικη παροιμία)
Μία σου και μία μου.
Μια στο καρφί και μια στο πέταλο.
Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και η κακή του μέρα.
Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και τον επιάσανε.
Μια χαρά και δυο τρομάρες.
Μικρόν κώλον δεν έδειρες, μέγαν μη φοβερίζεις.
Μικρό-μικρό τ’ αλώνι μου, να ’ναι μοναχικό μου.
Μικρό μουνί, μεγάλο γαμήσι.
Μικρός-μικρός δεν έμαθες, μεγάλος μην ελπίζεις.
Μικρός που είναι ο κόσμος!
Μιλάνε όλοι, μιλάν κι οι κώλοι.
Μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δώστε.
Μπήκε το νερό στ' αυλάκι.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Μπρος στα κάλλη τι 'ναι ο πόνος;
Μοναχός σου χόρευε κι' όσο θέλεις πήδα.
Μονάχος μήτε στον παράδεισο.
Μού ’κανες τη μέρα δάκρυ και τη νύχτα συμφορά.
Μυρίζει μπαρούτι.
Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι.
.
.

.Επιστροφή – ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ

.