Παροιμίες - Ε

Εάλω η πόλις. - Κυριεύθηκε η πόλη. Έπεσε η πόλη. Η απελπισμένη κραυγή που αντήχησε στην Κωνσταντινούπολη, όταν οι ορδές του Μωάμεθ ορμούσαν μέσα στην πόλη από την εκπορθημένη Κερκόπορτα). - Λέγεται (μεταφορικά) για κάτι που χάθηκε άδοξα.
Εάν το άλας μωρανθή.
Δηλαδή, αν λείψουν οι λίγοι και οι εκλεκτοί.
Έβαλε την ουρά στα σκέλια.
Λέγεται όταν κάποιος είναι θρασύδειλος.
Έβαλαν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.
Έβγαλε κι η Ελευσίνα στάρι.
Εβάλλει ο κλέφταν τη φωνή να φοβηθεί π' έχασε. (Ποντιακή)
Παρόμοια με «φωνάζει ο κλέφτης ν' ακούσει ο νοικοκύρης».
Έβγα έξω και πομπέψου, έμπα μέσα και πορέψου.
Έγινε λαγός.
Εγκάριξεν ο γάιδαρος κι είπε "άχερος".
Εγύρεψεν ο εφτωχόν, και 'δώκεν για τη ψην ατ'. (Ποντιακή)
Εγώ βαφτίζω και μυρώνω, άρα ζήσει, άρα δε ζήσει.
Εγώ καλά παντρεύτηκα κι ας κλαίει όποιος με πήρε.
Εγώ μιλάω, γαϊδούρια κλάνουνε.
Εγώ τα λέω, εγώ τ' ακούω.
Εγώ μιλάω, εγώ τ' ακούω.
Εγώ το λέω του σκύλου μου κι ο σκύλος στην ουρά του.
Εδώ γαμούν αρσενικούς και συ γυρεύεις νύφη; (σκωπτικό-χιουμοριστικό)
Εδώ καράβια χάνονται... βαρκούλες αρμενίζουν!
Εδώ ο κόσμος καίγεται και το μουνί χτενίζεται. (σκωπτικό-χιουμοριστικό)
Εδώ ο κόσμος χάνεται και το μουνί ξυρίζεται. (σκωπτικό-χιουμοριστικό)
Εδώ το χωριό καίγεται κι οι πουτάνες λούζονται. (σκωπτικό-χιουμοριστικό)
Εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα.
Εδώ σε θέλω κάβουρα, πώς περπατάν στα κάρβουνα;
Είδα κι είδα, γύφτο παπά δεν είδα.
Είδαν σο φτωχό βολόνι. (Ποντιακή)
Είδες χιόνι στο βουνί, βάλε χέρι στο μουνί. (σκωπτικό-χιουμοριστικό)
Είδε ο τρελός το μεθυσμένο και φοβήθηκε.
Είδε ο τρελός το μεθυσμένο κι έφυγε.
Είναι για το γάιδαρο καβάλα.
Είναι πολλοί οι μπαρμπέρηδες για του σπανού τα γένια.
Είπα και ελάλησα, αμαρτίαν ουκ έχω.
Η φράση χρησιμοποιείται με την έννοια: εγώ ξεκαθάρισα από πριν τη θέση μου, προειδοποίησα για τη στάση μου - τώρα δεν έχω καμιά ευθύνη για ό,τι έγινε ή ό,τι θα γίνει.
Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα.
Είπαν του τρελού να χέσει, κι εκείνος ξεκωλώθηκε. (σκωπτικό-χιουμοριστικό, εκφράζει υπερβολή)
Είπαν της γριάς να χέσει, κι αυτή ξεκωλιάστηκε. (σκωπτικό-χιουμοριστικό, εκφράζει υπερβολή)
Είπανε ενός να κλάσει και χέστηκε.
Εις εμοί τρισμύριοι.
Ένας ικανός για μένα ισοδυναμεί με 30.000 άλλους (το είπε ο Ηράκλειτος, για να τιμήσει τον άνθρωπο με δυνατή προσωπικότητα).
Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης.
Ενας είναι ο καλύτερος οιωνός, να υπερασπιζόμαστε την πατρίδα. Tη φράση είπε ο ‘Εκτορας στον Πολυδάμαντα. (Πβ.Ιλ.Μ243)
Εις τον καιάδα.
Στη φράση «ρίχνω κάτι εις τον καιάδα» (σαν άχρηστο ή επιζήμιο).
Καιάδας, βάραθρο στη Σπάρτη, όπου οι Σπαρτιάτες έριχναν τους κακούργους και τους προδότες.
Εις υγείαν του κορόιδου.
Έκαμα τον γάιδαρο κι ετσούλωσε τ' αυτιά του κι επήρε το σαμάρι του και πήγε στην κυρά του.
Έκανε κι η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο. (σκωπτικό-χιουμοριστικό, εννοεί την αχαριστία)
Έκανε κι η ψείρα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο. (σκωπτικό-χιουμοριστικό, εννοεί την αχαριστία)
Έκαστος εφ' ω ετάχθη.
Καθένας για εκείνο, για το οποίο είναι προορισμένος. Π.χ. δεν είμαστε όλοι ικανοί γι' αυτό. Έκαστος εφ' ω ετάχθη.
Εκατό ξυλιές στον ξένο κώλο λίγες είναι.
Έκαψα την καλύβα μου να μη με τρων' οι ψύλλοι.
Εκεί που βγάζεις το ψωμί σου, μη βάζεις το πουλί σου.
Εκεί που είσαι ήμουνα, κι εδώ που είμαι θα 'ρθεις (ή θα φτάσεις).
Εκεί που κρεμούσαν οι κλέφτες τ' άρματα, κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια.
Εκεί που σ' αγαπούν να μην πολυπηγαίνεις, γιατί αν τύχει και σε βαρεθούν δε θα' χεις τί να γένεις.
Έκλασε η νύφη, σχόλασε ο γάμος.
Εκυλίεν το πιθάρ' και εύρεν το πώμαν. (Ποντιακή)
Παρόμοια με την «κύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι».
Έλα παππού μου να σου δείξω πού τό 'χει η γιαγιά μου.
Έλα παππού να σου δείξω τ' αμπελοχώραφά σου.
Έλα μουνί στον τόπο σου και ρέστα μη γυρεύεις.
Έλλαξεν η χήνα κι εφόρησεν πάλι εκείνα. (Ποντιακή)
Έλληνες αεί παίδες.
Περίφημη φράση που είπε Αιγύπτιος ιερέας στον Σόλωνα για να τονίσει την αιώνια νεότητα του ελληνικού πνεύματος. (Πλάτ. 22β)
Έμαθα γδυτός και ντρέπομαι ντυμένος.
Έμαθε να βελονιάζει και γαμεί το μάστορή του.
Εμακρύναν οι ποδιές σου, σκεπαστήκαν οι πομπές σου.
Εμείς οι βλάχοι όπως λάχει.
Εμείς ψωμί δεν έχουμε κι η γάτα πίτα σέρνει.
Εμορφιάδα σο σκουτέλι 'κι εμπαίνει. (Ποντιακή)
Ένα βόλι γυρίζει στράτευμα.
Ένα κι ένα κάνουν δύο.
Ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα.
Ένα το 'χει η Μαριορή, το στεγνώνει το φορεί.
Ένας κούκκος μοναχά, την άνοιξη δεν φέρνει.
Ένας κούκκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Εν οίδα οτι ουδέν οίδα.
Εν στόματι ρομφαίας ή μαχαίρας.
Π.χ. Τους αιχμαλώτους τους πέρασαν όλους εν στόματι ρομφαίας, δηλ. τους έσφαξαν.
Εν τη παλάνη και ούτω βοήσωμεν.
Δηλ. πρώτα θα καταβληθεί η αμοιβή (ή το αντίτιμο) και έπειτα θα προσφερθεί η εργασία ή θα δοθεί το πράγμα που αγοράστηκε.
Εν τούτω νίκα.
Με αυτό το σημείο να νικάς. Η συμβολική φράση που παρουσιάστηκε στον ουρανό μαζί με το σημείο του σταυρού στον Μ. Κωνσταντίνο πριν από τη συγκρουσή του με τον Μαξέντιο (312 μ.Χ.).
Ενός κακού μύρια έπονται.
Εξ οικείων τα βέλη.
Οι επιθέσεις προέρχονται από οικεία πρόσωπα.
Εξ όνυχος τον λέοντα.
Λέγεται όταν θέλουμε να τονίσουμε ότι από κάποια μικρή ένδειξη μπορεί να διαφανεί ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου.
Επανάληψις, μήτηρ μαθήσεως.
Επανάληψις, μήτηρ πάσης μαθήσεως.
Έπιασε τον πάπα απ'τ'αρχίδια.
Επιμενίδειος ύπνος.
Λέγεται για ύπνο πολύωρο και μακάριο. Η φράση προέρχεται από τον αρχαίο Κρητικό σοφό Επιμενίδη, που λέγεται πως κοιμήθηκε 57 χρόνια.
Επί ξύλου κρεμάμενος.
(μεταφορικά) αδέκαρος, σε άθλια κατάσταση. Συχνή φράση στην Ακολουθία των Παθών του Χριστού.
Επί ξυρού ακμής.
Στην κόψη του ξυραφιού.
Έρμα μαντριά γιομάτα λύκους.
Ερως ανίκατε μάχαν.
Έρωτα ανίκητε στη μάχη (Σοφοκλής, Αντιγόνη, στ.781).
Εσένα, κόρη, λέει το, εσύ, νύφη, άκου το. (Ποντιακή)
Έτερος εξ' ετέρου σοφός.
Ο καθένας γίνεται σοφός από τον άλλο (φράση του Βακχυλίδη).
Εύκαιρ' τσουβάλ', σ'ο ποδάρ κι στεκ' (ποντιακό).
Εύρηκα! Εύρηκα!
Το βρήκα! Το βρήκα! (φράση του Αρχιμήδη, όταν ανακάλυψε το νόμο της άνωσης).
Έφτασε ο κόμπος στο χτένι.
Έφτασε ο τρυγητής, ξαπόστασε ο δραγάτης.
Έχασε τ' αυγά και τα καλάθια.
Έχασε τ' αυγά και τα πασχάλια.
Έχε καθάριο πρόσωπο, για τους κακούς γειτόνους.
Έχε τα πόδια σου ζεστά, την κεφαλή σου κρύα, τον στόμαχόν σου ελαφρύ, γιατρού δεν θα 'χεις χρεία.
Έχει ο Θεός!
Έχει ο καιρός γυρίσματα, κι ο χρόνος εβδομάδες.
Έχεις καλά παιδία τα κροσία τί να φτας; Κι έχεις κακά παιδία, πάλι τί να φτας ατά. (Ποντιακή)
Έχεις γρόσσα; έχεις γλώσσα.
Έχεις λιλιά, έχεις λαλιά.
Έχεις παράδες; Σου κάνουν τεμενάδες.
Έχουσι γνώσιν οι φύλακες.
Λέγεται συνήθως, όταν κάποιος θέλει να τονίσει ότι έχει πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα ή όλες τις επιβαλλόμενες προφυλάξεις.
Έχω ράμματα για τη γούνα σου.
Εως της συντελείας του αιώνος.
Αιώνια.
.
.

Επιστροφή – ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ

.
.