Παροιμίες - Χ

Χαιρέτα μου τον πλάτανο και Νικολό καρτέρει.
Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα.
Χαρά σ' τον που γεννήθηκε με τρίχες στο κορμί του.
Χάρε χαρά που μου 'φερες και λύπη που μου πήρες.
Χάρη στο βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα.
Χάσ' απού του δίκιου σου, για να 'σ' αργά 'σ' του σπίτ' σου.
Χέρι που δεν μπορείς να δαγκάσεις, φίλα το.
Χέσε μέσα Πολυχρόνη που δεν γίναμε ευζώνοι.
Χέστηκε η φοράδα στ΄ αλώνι.
Χέστηκε η Φατμέ στο Γενί τζαμί.
Χιόνι πέφτει το Γενάρη, χαρές θα 'ν' τον Αλωνάρη.
Χιόνι του Δεκεμβρίου, χρυσάφι του καλοκαιριού.
Χιόνισ' έβρεξ' ο Γενάρης, όλ' οι μύλοι μας θ' αλέθουν.
Χόρευε κυρά Ντουντού κοίτα και το σπίτι σου.
Χους εις χουν και πνεύμα εις Πνεύμα απελεύσει.
Χρόνια και ζαμάνια.
Χρόνου φείδου.
Χωριό που φαίνεται κολαούζο δε θέλει.
Χωρίς κουπιά και άρμενα, Αϊ-Νικόλα βόηθα.
Χτίζει σπίτια η ομόνοια, τα γκρεμίζει η διχόνοια.
Χώρια παπάς, χώρια παπαδιά. (Κρήτη)
Χωρίσαμε τα τσανάκια μας.
.
.

Επιστροφή – ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ

.
.